RMS Laconia was een Cunard oceanliner gebouwd door Swan Hunter & Wigham Richardson, gelanceerd op 27 juli 1911, met de vrouw van de Amerikaanse ambassadeur, mevrouw Whitelaw Reid, die het schip doopte. Laconia werd op 12 december 1911 afgeleverd aan de Cunard Line en begon op 20 januari 1912. Ze was het eerste Cunard-schip met die naam. Ze werd op 25 februari 1917 getorpedeerd en tot zinken gebracht tijdens de Eerste Wereldoorlog; 12 passagiers werden gedood.
Laconia was bedoeld voor de dienst Liverpool-Boston met cruises van New York naar de Middellandse Zee buiten het seizoen. Het schip was het eerste Britse schip en het eerste Noord-Atlantische lijnschip dat was uitgerust met anti-roltanks.
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd Laconia in 1914 omgebouwd tot een bewapende koopvaardijkruiser. Ze was uitgerust met acht 6-inch (152 mm) kanonnen en had een tijdlang twee watervliegtuigen aan boord, die op het achterdek waren gehuisvest. Ze was gestationeerd in Simon’s Town, Zuid-Afrika in de Zuid-Atlantische Oceaan, van waaruit ze tot april 1915 patrouilleerde in de Zuid-Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan. Ze werd toen gebruikt als een hoofdkwartierschip gestationeerd op Zanzibar en nam deel aan operaties voor de verovering van Tanga en de kolonie van Duits Oost-Afrika. Ze werd voornamelijk gebruikt voor patrouilletaken, maar was bij één gelegenheid betrokken bij het bombardement op Tanga. Ze bleef dienen op het Oost-Afrika station en maakte verschillende reizen vanuit Durban en Kaapstad met troepen voor het leger in Brits Oost-Afrika. Laconia keerde in juni 1916 met een konvooi terug naar het Verenigd Koninkrijk met een grote lading goudstaven uit Kaapstad, en werd afbetaald in Devonport.
Ze werd in juli 1916 teruggegeven aan Cunard en op 9 september hervatte de dienst.
Op 25 februari 1917 werd ze getorpedeerd door SM U-50 zes zeemijl (11 km) ten noordwesten ten westen van Fastnet terwijl ze terugkeerde van de Verenigde Staten naar Engeland met 75 passagiers (34 eerste klas en 41 tweede klas) en een bemanning van 217 onder bevel van kapitein Irvine. De eerste torpedo raakte het schip aan stuurboord net achter de machinekamer, maar bracht haar niet tot zinken. 20 minuten later ontplofte een tweede torpedo in de machinekamer, wederom aan stuurboordzijde, en het schip zonk om 22:20 uur. Een totaal van 12 mensen werden gedood; zes bemanningsleden en zes passagiers. Twee van de omgekomen passagiers waren Amerikaanse staatsburgers, mevrouw Mary Hoy en haar dochter, Miss Elizabeth Hoy, die oorspronkelijk uit Chicago kwamen. De dood van de Hoys wakkerde de publieke opinie in Amerika aan tegen de Duitsers en wekte publieke steun voor de deelname van de Verenigde Staten aan de oorlog.
Chicago Tribune-reporter Floyd Gibbons was aan boord van Laconia toen ze werd getorpedeerd en verwierf bekendheid door zijn berichten over de aanval, zijn grafische verslag van het zinken voorgelezen aan beide Houses of Congress en werd gecrediteerd met het helpen om de Verenigde Staten ertoe te brengen zich bij de oorlog aan te sluiten.
In maart 2009 werd bekend dat het wrak van Laconia zich in november 2008 bevond en werd opgeëist door Odyssey Marine Exploration, Inc., een commercieel archeologisch bedrijf in Tampa, Florida. Ze werd gevonden op ongeveer 160 zeemijl (300 km) voor de kust van Ierland. “Groot-Brittannië beweert dat het de rechtmatige eigenaar van de wrakken is, omdat het, in het kader van een oorlogsverzekeringsstelsel, de eigenaren van de schepen heeft betaald toen ze zonken, waardoor de overblijfselen in feite eigendom werden van de belastingbetaler.” De zoektocht naar het wrak werd gekenmerkt op een aflevering van Discovery Channel’s Treasure Quest getiteld “The Silver Queen“. De geborgen voorwerpen waren 852 staven zilver en 132 dozen met zilveren munten ter waarde van naar schatting 3 miljoen pond. Een van de artefacten die tijdens hun onderzoek van het wrak werden gevonden, waren de overblijfselen van een linkerschoen die waarschijnlijk toebehoorde aan een van de vrouwelijke passagiers van het schip.
Cruisedesko 