Seabourn Encore is een cruiseschip van de Seabourn Cruise Line van Carnival Corporation.
MV Seabourn Encore is een luxe cruiseschip gebouwd door Fincantieri in Marghera. De eerste van een nieuwe klasse schepen die ongeveer 26% groter is dan de drie Odyssey-klasse van Seabourn, heeft ongeveer 34% meer passagiers, gebaseerd op dubbele bezetting. Ze werd op 30 november 2016 opgeleverd. Het schip werd gebouwd onder casco nummer 6251.
Op braken de trossen los door sterke wind.
Het bouwcontract werd gesloten op 14 januari 2014. In januari 2015 werden de namen Seabourn Encore en Seabourn Ovation aangekondigd voor het zusterschip. De eerste staalsnede vond plaats op 13 april 2015, De kiel werd op 15 september 2015 in het dock gelegd. Het schip werd op 4 maart te water gelaten. Het schip is op 30 november 2016 voltooid en overgedragen aan de rederij. Het werd gedoopt op 7 januari 2017 in Singapore. Godmother was de Britse zanger Sarah Brightman.
Het gastengedeelte van het schip is ontworpen door hotelontwerper Adam D. Tihany , die ook de doelgroep van passagiers van schepen ouder dan 60 jaar heeft geplaatst op ronde vormen die minder risico op verwonding inhouden dan randen. De bouwkosten van het schip bedroegen ongeveer 270 miljoen US dollar.
In februari 2017 botste het schip in de haven van Timaru in Nieuw-Zeeland met het vrachtschip Milburn Carrier II, nadat verschillende landvasten waren gebroken vanwege sterke wind.
Het schip is gebaseerd op de drie schepen Odyssey-klasse van Seabourn Cruise Line en is in vergelijking hiermee ongeveer tien voet langer en een dek uitgebreid. Het schip heeft twaalf dekken waarvan er tien toegankelijk zijn voor passagiers (alleen het zwemplateau aan de achtersteven van het schip is echter toegankelijk voor passagiers op het laagste passagiersdek, dek 3). Alle hutten zijn buiten hutten met balkon.
Het schip kan 635 passagiers herbergen,en kunnen worden ondergebracht in 300 hutten. Er is ruimte voor 1.120 mensen aan boord. Er zijn 238 hutten beschikbaar voor de bemanning van het schip.
De voortstuwing van het schip is dieselelektrisch. De voortstuwing wordt uitgevoerd door twee elektromotoren van de fabrikant Wärtsilä SAM Electronics, elk met 6.000 kilowatt vermogen, die werken op twee vaste schroeven. Het schip is uitgerust met twee boegschroeven met elk 1.750 kilowatt vermogen en twee hekschroeven met elk 1.500 kilowatt vermogen.
Vier dieselgeneratorsets zijn beschikbaar voor stroomopwekking. De generatoren worden elk aangedreven door een twaalfcilinder dieselmotorfabrikant Wärtsilä (type: 12V32D), elk met 5.760 kilowatt vermogen , en hebben een schijnbaar vermogen van 8.235 kVA. Het schip bereikt een snelheid van 18.6 knopen. De bunkercapaciteit is voldoende om ongeveer 5.000 nautische mijlen af te leggen met een snelheid van 15 knopen. Voor ontzwaveling door uitlaatgas werden twee gaswassers geïnstalleerd.
De drinkwaterproductie aan boord vindt plaats met behulp van twee verdampers en twee installaties die het omgekeerde osmoseproces gebruiken. De verdampers gebruiken de afvalwarmte van de hoofdmotoren. Ze kunnen elk in 24 uur 200 kubieke meter drinkwater produceren. De twee omgekeerde osmose-eenheden kunnen elk 400 kubieke meter produceren in 24 uur. In totaal kan dus binnen 24 uur 1200 kubieke meter drinkwater aan boord worden gegenereerd.
Het schip is uitgerust met vier Hatecke rubberboten opgehangen aan hydraulisch bediende davits. De boten kunnen ook dienen als reddingsboten. De boten kunnen 120 personen meenemen, als reddingsboten kunnen ze 150 mensen vasthouden. Daarnaast is het schip uitgerust met twee andere davit-reddingsboten van Hatecke, elk met 120 personen, en 16 reddingsvlotten voor 35 personen, waarvan er acht ook op davit kunnen worden ingezet.
Cruisedesko 