Atlantic Star (voorheen FairSky, Sky Princess, Pacific Sky en Sky Wonder) was een cruiseschip dat in 1984 werd gebouwd. Ze zeilde voor Sitmar Cruises, Princess Cruises, P&O Cruises Australia en Pullmantur Cruises. Het schip was eigendom van Royal Caribbean Cruises Ltd. en was sinds 2010 in de vaart voordat het in 2013 aan STX France werd overgedragen als gedeeltelijke betaling voor de bouw van wat nu Harmony of the Seas is. Ze werd later verkocht aan een scheepswerf in Aliağa, Turkije, omgedoopt tot Antic en op 14 april 2013 gesloopt.
FairSky is in 1984 gebouwd door Chantiers de Nord et de la Mediterranee van La Seyne-Sur Mer in Frankrijk voor de Italiaanse cruisemaatschappij Sitmar Cruises. In overeenstemming met de rest van de Sitmar-vloot, heette ze oorspronkelijk FairSky en stond ze geregistreerd in Liberia. In september 1988, toen Sitmar werd gekocht door P&O Cruises, werd ze omgedoopt tot Sky Princess voor de dochteronderneming van Princess Cruises van P & O en opnieuw geregistreerd in Londen.
Sky Princess voer haar laatste cruise voor Princess Cruises in oktober 2000 en kwam op 23 oktober aan in Sydney, waar ze onder de naam Pacific Sky naar P&O Cruises Australië zou worden overgebracht, na een renovatie van $ 10 miljoen in Cairncross Dockyard in Brisbane. Pacific Sky’s verving de in 1957 gebouwde Fair Princess en werd al snel geaccepteerd door Australische cruisepassagiers. Tussen 2000 en 2006 vervoerde Pacific Sky 275.000 passagiers op 200 cruises. Haar populariteit leidde tot de uitbreiding van de vloot van P&O Australia met Pacific Sun (2004), Pacific Dawn (november 2007), Pacific Jewel(2009) en Pacific Pearl (2010).
In mei 2006 werd de overstap gemaakt van P&O Cruises Australia naar Pullmantur Cruises in Spanje, na een reeks van 33 zevendaagse cruises vanuit Singapore. Sky Wonder werd geregistreerd in Valletta, Malta. De in Italië gebouwde Regal Princess nam medio 2007 de plaats van Sky Wonder in de P&O Cruises-vloot in als de Pacific Dawn. Vanaf maart 2009 werd Sky Wonder in Piraeus gelegd. In april 2009 werd ze omgedoopt tot Atlantic Star en zeilde ze naar de Portugese markt.
In januari 2010 toonde Kyma Ship Management interesse in de aankoop van het schip, maar ze trokken zich terug vanwege de hoge kosten voor vervanging van de stoomturbines door dieselmotoren. Er werd gespeculeerd dat ze zou charteren voor een Duitse touroperator, zoals Mona Lisa eerder deed , maar het schip bleef tot maart 2013 afgemeerd in Marseille, Frankrijk. o
In januari 2013 werd aangekondigd dat het schip was overgedragen aan STX France als onderdeel van de deal met de nieuwe bestelling van het cruiseschip in Oasis-klasse, besteld door Royal Caribbean International. In maart 2013 werd gemeld dat het schip op sleeptouw was vertrokken naar Suez, Egypte en op 14 april 2013 arriveerde Atlantic Star onder de naam Antic op de scheepswerf in Aliaga, Turkije. 
In de achtergrond de (voormalige Love Boat) MS Pacific
Atlantic Star was 240,4 meter (789 ft) lang en 29,8 meter (98 ft) breed op haar breedste punt. Haar diepgang was ongeveer 8,5 meter (28 ft), maar dit cijfer varieert afhankelijk van de hoeveelheid voorraden, brandstof en water aan boord. De grootte van een cruiseschip wordt uitgedrukt in brutotonnage, wat eigenlijk een maat is voor het volume van het schip en niet voor het werkelijke gewicht. Atlantic Star maat 46.087 GT.
Atlantic Star werd aangedreven door stoomturbines en was een van de laatste cruiseschepen voor stoomturbines ter wereld. Op zee werkte ze op twee of drie ketels, afhankelijk van de vereiste snelheid. Als er twee in gebruik waren, kon ze een maximumsnelheid van 19,8 knopen (36,7 km / h; 22,8 mph) halen; wanneer alle drie de ketels in gebruik waren, kon ze met maximaal 21,8 knopen (40,4 km / h; 25,1 mph) stomen. Op volle snelheid zou ze tot 220 ton stookolie per dag verbruiken.
Het schip had twee vaste schroeven en een roer. Ze was uitgerust met één boegschroef en één hekschroef om in havens te manoeuvreren
Atlantic Star was uitgerust met twee intrekbare stabilisatievinnen, die afzonderlijk of samen kunnen worden verlengd, afhankelijk van de zeecondities. Elke vin was 4 meter (13 voet) lang en 1,5 meter (4 voet 11 inch) breed. Ze werden bestuurd door hydraulische rammen en werden gevoed door gyroscopen die de rollende beweging van het schip voelden. Wanneer ze in gebruik waren, konden ze de hoeveelheid rollende vaartuigen met 85% verminderen, maar ze hadden geen invloed op de werpbeweging van het schip.
Atlantic Star had twee ankers. Elk anker woog negen ton en was bevestigd aan ongeveer 80 ton ankerketting.
Cruisedesko 